-ÖzeL Yetenek aLımLarı-

\"ÖzeL Yetenek\" aLımLarı sınırLıdır..! Sitemiz büyüdükçe yeni aLımLar açıLacaktır!


Zihinfendar-Zihinbendar -3 adet yetişkin-
-Bellatrix S. Black
-Merado Haria Bancole
-Ani Lorak

Animagus -4 yetişkin, 2 öğrenci[gizli]

- Tom Radcliffe
- Danielle A. Rosséau [ KızıL tiLki ]
- MeLodY Y. Black [Beyaz Baykuş]
- Tom William Black [Şahin]




Metamorfmagus -2 yetişkin, 1 öğrenci -

- JacquaLine B. L'moné
- Angelina Lauren B'Lady
- ApriL AnjeLik de Lavién

Çatal Dil - 3 yetişkin, 4öğrenci-
- Mai Yumi Saruwatari
- Yui Nana Saruwatari
-Stephén C. Colbert
-Jessicaé Dawn C. L'moné
-Gabriella Vanessa O'Brien
-Lolisko Blocky
-

Veela-Yarı veela -3 yetişkin, 3 öğrenci-
- Eliana Lia B'Lady
-Soleina F. Prospère
-Jénny Lyn Héiya
-Mstislava I. Conchita
-
-

Kurt Adam -2 yetişkin, 1 öğrenci [gizLi]
- Pha'rauen Dharz Ze'strahn
-
-

Görücü -2 yetişkin, 1 öğrenci-
-Jiména W. L'moné
-Angel Lily A. B'Lady
-

Evet..! Gördüğünüz gibi aLımLarı boL tuttuk xD Sizden isteğimiz sadece bir özeLLik seçmeniz! Rp kaLitenize göre sizden özeLLiğiniz aLınabiLir! Aynı şekiLde size ödüL oLarak istediğiniz bir özeLLik ek oLarak veriLebiLir!

Seçmeden önce:



GÖRÜCÜLER:

- YerLi yersiz kehanette buLunamazLar!
- Öğrenci görücü güçLerini henüz keşfetmekte oLduğundan, etrafta \"görüyoruuuum\" diye doLaşmamaLı... YetenekLeri zamanLa geLişmeLi, Rp^Leri bu doğruLtuda oLmaLı.


KURT ADAMLAR

-Öğrenci kurt adam;
DönüşümLerini geçirmeden önce kurtboğan iksiri aLır, dönüşüm acısız gerçekLeşir.
Kurt Adam oLduğunu uLu orta söyLememeLidir!
Dönüşümünü \"Ceza ZindanLarı\" nda geçirecektir.
Bir arkadaşı ve ya bir profesör onu buraya kilitleyecek, tekrar insana dönüştüğünde çıkartmak için geri geLecektir.
Gerekirse Rp^nizde ikinci bir karakteri sadece bu doğruLtuda yönetebiLirsiniz.
En az iki üç kere dönüşüm rp\'si yapmaLısınız.

-Yetişkin Kurt Adam;

Yaptığınız mesLek ne oLursa oLsun, KızıL Cennet Ormanı\'nı öneririz.
Kendi başınızın çaresine bakabilen bir Kurtadamsınız.
Kurt Adam oLduğunuz BakanLık tarafından biLinmektedir.
Eğer profeörseniz; ek oLarak müdireLerde biLecektir.


VEELA-YARI VEELA

-Sizin bir sorununuz yok..! YaLnızca afkan oLmaLısınız.

ÇATAL DİL

-Safakan oLmaLısınız.
-ÖğrenciLer; sinirLendikLeri ve ya heyecanlandıkLarıanLarda konuşaiLirLer! Unutmayın, yeni keşfediyorsunuz!


METAMORFMAGUS

-Siz en az iki en fazLa üç ünLü seçmeLisiniz.

ANİMAGUS

-Tek sorun; öğrenciLer için geçerLi.

O iki öğrenci, sıkı dost oLmaLıdır. Uzun bir süre çaLışacak, daha sonra animagus oLacakLar. Bunu gizLi yürütmek zorundaLar.


ZİHİNFENDAR- ZİHİNBENDAR
-Bu kişilerden biri Zihinbende profesörü oLacaktır. Haricinde üç kişi seçiLecektir.

Ama önce:

Ne oLmak istediğinizi beLirtin..! [not: Animagus için hayvanınızı beLirtmeLisiniz...] ve bir de ÖRNEK RP yazmaLısınız.

hem zihinfendar hemde zihinbendar
ayrıca çatal dili xd

Neden bu kadar soğuk?"

Gözlerini açar açmaz ilk sorusu bu olmuştu.Yorganına gömülmüş bir şekilde uyuyordu.Buz mavisi stne ayıcıklar olan uzun pijamasıyla bile şüyebiliyordu.Elinde kahverengi tüylü ayıcığına sarılmış,gözlerini hava dikmiş etrafına bakınıyordu.Hava ne neden bu kadar soğuktu ki? "Belki de dışarıda yağmur yağıyordur." diye düşünmeye başlamışken camına vuran yağmur damlalarının sesini duymaya başlamıştı."pat..pat.." sesler soğuk odanın içinde böyle duyuluyordu.Nae odasına bir göz gezdirdi.Yerde dün giydiği siyahlı pembeli mini eteği ve onun hemen yanında buruşmuş iki tane diz üstü çorap duruyordu.Dolabına doğru gözünü kaydırdı.Kapağı açık dolabının her tarafında animeler hakkında bilgi yazılıydı.Nae gözüne direk kırmızı ve siyah elbisesi ilişti.Dışarı çıkarken onu giyecekti.Aniden aklına çizdiği anime resmi gelmişti.Onu dün yarım bırakmıştı.Büyük bir hızla yatağından kalktı.Saçları birbirine girmişti.Hızlıca yatağından çıktı ve ayaklarını yere vura vura masasının yanına gitti.Pijamaları ayağının altına giriyordu.Hemen ayıcıklı sandalyesine oturdu ve kızın son kalan yüzünü çizmeye başladı.Bir yandanda şarkı söylüyordu.Yumuşak..Yumuşak bir şey..Ahh Ongaku!!Ayaklarının arasında üşümüş ve tüylerini kabartmış Ongaku dolaşıyordu.Hızlıca kucağına aldı ve ön iki patisinden ayağa kaldırdı.Sessizce "Ohayou!" dedi ve gülümsedi.Kedisi Nae'nin yüzünü yalamaya başlamıştı.Nae gülümseyerek yaağını geriye çekti ve "Bence bu işi daha sonra yapmalıyız Ongaku." diyip gülümsedi.Son olarak çizdiği kızın kahküllerini koydu ve gerildi.Ellerini havaya doğru kaldırdı ve kendini aşırı derecede kastı.Ongaku'yu yere indirerek dlabına doğru gitti.Hemen en dipteki elbisesini çıkarttı.Bütün eşyaları tam olarak asılıydı.Koşarak Yatağına gitti.Evin çatı katında olması Nae'yi rahatlatıyordu.Nae dünkü kıyafetlerini çiğneye çiğneye üstünü giyindi.Son olarak çorabını çekti ve "Tamam.Sıra şu saçlarımda." diye boy aynasının karşısına geçti.Hzılcıa tarağını aldı ve saçlarını taramaya başladı.Gözüne bordo duvarında örümcek ilişti.Tarağı elinden bırakmadan örümceğinin yanına gitti.Bunuyla az kalsın örümceği ezecekti.O kadar yaklaşmıştı.Gülümseyerek "Günaydın küçük dostum.Odamadı hiç bir şeye zarar vermeden dolaşabilirsin.Özellikle Ongaku'ya dokunma tamam mı Akai?" dedi ve tekrar aynasının önüne gitti.Saçlarına hafif bir şekilde kurdeleri bağlamıştı.Yavaşça ynadan biraz geriye çekildi ve bir tur dönüp kendine baktı.Çok güzel olmuştu.Hızlıca odasından çıktı.İkizi ve kuzeni çoktan kahvaltı yapmışlardı.Nae aşağıya inip "Selam Nao.Selam kuzen.Ben dışarı çıkıyorum!" diye bağırdı.Nae'nin kuzeni Yui yüksek bir sesle "Bak sakın geç kalma tamam mı?Ayrıca üstünü kalın giyinseydin." dedi.Nae arkasını hızlıca döndü ve burnundan solurcasına Yui'nin yanına gitti.Başını Yui'nin gözleri görecek şekilde aşağıya eğdi "Bana ne zaman emir vermeye başladın seni küçük cadı." deyip Yui'yi gıdıklamaya başladı.Naomi'de az kalsın gülmekten yere yıkılacaktı.Yui'de öyle.Nae belli bi süre sonra Yui'yi gıdıklamayo kesmiş ve evden çıkmıştı.

Yağan yağmurun altında yavaş yavaş yürümeye başladı.Eteği oldukça kısaydı ve neredeyse geçen her erkek Nae'ye bakıyordu.Nae artık bu duruma sinir olmaya başlamıştı.Zaten asası cebinde duruyordu.Heran çıkartıp büyü savura bilirdi.Yağmur gittikçe hızlanıyordu ve bu Nae'nin daha fazla ıslanmasına needen oluyordu.Tam gözlerini gök yüzüne dikmişken bacağına yapışan bir çocuk fark etti.Ağlıyordu.Nae tam başını aşağıya eyeği zaman onlara doğru gelen üç-dört tane Nae'nin yaşlarında çocuk görmüştü.Küçücük çocuğa mı saldırıyorlardı.Aptallar.Nae kaşlarını çatmıştı.Gözlerini sinirli bir şekilde çocuklara dikmişti.Bacağına yapıcan küçük çocuğuda biraz geriye çekti ve karşısındaki çocuklara doğru yürümeye başladı.Nae elini kaldırarak "Bakın burada kimler varmış.Kendilerini bir şey sanan aptallar.Kendi yaşıtlarıyla uğraşamıyorlar heralde küçük çocuğa salmışlar." dedikten sonra bir kahkaha attı.İşte şimdi bütün siniri çıkıyordu.Çocuklar aptal bir gülümsemeyle Nae'ye bakıp "Oo beyler küçük hanımı görüyor musunuz?Bize artislik taslıyor." dedikten sonra hepsinde bir kahkaha çıktı.Nae'nin iyice sinirleri bozulmuştu.Şimdi bunları dövme vakti gelmişti.Ama bunlarla uğraşacak vakti yoktu.Parmağını uynatarak "Bana bakın.Bu çocuğa bir daha karıştığını görmeyim sizi aptal bulanıklar." diyip elleriyle çocukları ittirdi ve hızlıca yürümeye başladı.Adımları gittikçe yavaşlıyordu.Sonunda durmuştu.Gözüne çarpan bir tabela gördü.Üstünde "Balyumruk Şekerci Dükkanı" yazıyordu.Nae sinirli bir şekilde büyük tahta kapıyı ittirmişti.İçerisi tıklım tıklım doluydu.En köşedeki pek fazla görünmeyen masaya geçti.Zaten oturacak başka bir yerde yoktu.Hızlıca yanına gelen hafif şişman ve kısa boylu yaşlı kaıdn gülümseyerek Nae'ye "Buyrun küçük hanım.Ne istemiştiniz?" Nae kadına bakarak "Böğürtlen ve nane şekeri alabilir miyim?" dedi.O kadını görünce bütün siniri yatışmıştı.Kadın gülümseyerek başını öne eğdi ve kasaya doğru ilerlemeye başladı.

ÇATAL DİL

‘’Akimoto hadi bakalım saklan saymaya başlıyorum’’ [/color]

dedi Akimoto’nun annesi.O arada tiz bir kız sesi geldi içeriden

‘’ Yoroshii!!’’

diye bağırdı küçük kız.Ardından küçük kız solanlarında buluna mor parlak koltuğun altına saklandı.O arada dışarıda yağmur yağmaya başladı.Gerçekten hava çok soğumuştu.Ardından Aki annesini yukarı çıktığını gördü.O arda hemen koltuğun altından çıktı.Cama yapıştı ve yağmuru seyretmeye başladı.Küçük çekik gözlerini koca bir şekilde açmıştı.Ama çok tatlıydı hala.Tam o sırada karanlıklar ardından bir adam gördü.Adam Sarı saçlı mavi gözlü tipik bir İngiliz bayefendisiydi.Ama neden se bir şeyler ters gidiyordu.Birden cüppesini ardından bir asa çıktı.Aki birden

‘’Aaa!!’’

diye çığlık attı.O arada Akinin annesi geldi.Annesi sinirle:

'' Evet işte geldiler Z.A.Y ''

Dedi. Seksizce fısıldayarak .Ardından aki’yi kucağına aldı ve akinin babasını çalışma odasına girdiler.Annesi telaşla akinin babasına bakarak:

‘’ geldi işte geldi asalarımızı getirdim ama Akimoto ne olacak o büyü yapmayı bilmiyorki biliyordum ona büyü yapmayı öğretmemiz gerektiğini biliyordum.Şimdi ne olacak ona bir şey olursa ne olacak Takai’’

Dedi.Sinirle ardından Akinin babası hüzünle:

‘’ ozaman asa ve labirent savaş bitince onu labirentten çıkarırız’’

Dedi.Akinin annesi kızını öpüp eline bir asa verip onu Saruwatari kütüphane labirentinin içine bıraktı.Akinin babası Akinin kulağına eyilerek:

‘’ Kızım bu kütüphane 1000000 yılıktır.Kütüphanenin sırını çözen Saruwtari servetine yani bilgiye sahip olur.Küçük kızım bu küçük yaşında bu ağır görevi sana veriyorum ne olursa olsun bu kütüphaneyi biz gelene kadar terk etmiyecegine bana söz vereceksin tamam mı?’’

Dedi.Aki başını salladı ve içeri koşa koşa girdi.Ardından da tekrar geri dönüp ikisinide öpüp tekrar içeri girdi.Annesi ve babası asalarını sımsıkı tutarak evin bahçesine indiler.O arada Aki Avada Kedavra türü sesler duyuyordu.Bir kaç saat sonra Akinin annesi ve babası yanlarında ölü bir adamla akinin yanına geldiler.Aki koşarak annesini ve babasını yanına gitti.İkisinde öptü ve biraz korkarak ilk defa bir büyü söyledi.Avada Kedavra!Ama tabiî ki elindeki asayı kullanmadığı için işe yaramadı ama aki yinede mutluydu çünkü artık ailesi yanındaydı..


NOT:Başka Yerde Yaptığım Bir Rpdir =))

Çatal Dil xd
Neden bu kadar soğuk?"

Gözlerini açar açmaz ilk sorusu bu olmuştu.Yorganına gömülmüş bir şekilde uyuyordu.Buz mavisi stne ayıcıklar olan uzun pijamasıyla bile şüyebiliyordu.Elinde kahverengi tüylü ayıcığına sarılmış,gözlerini hava dikmiş etrafına bakınıyordu.Hava ne neden bu kadar soğuktu ki? "Belki de dışarıda yağmur yağıyordur." diye düşünmeye başlamışken camına vuran yağmur damlalarının sesini duymaya başlamıştı."pat..pat.." sesler soğuk odanın içinde böyle duyuluyordu.Nae odasına bir göz gezdirdi.Yerde dün giydiği siyahlı pembeli mini eteği ve onun hemen yanında buruşmuş iki tane diz üstü çorap duruyordu.Dolabına doğru gözünü kaydırdı.Kapağı açık dolabının her tarafında animeler hakkında bilgi yazılıydı.Nae gözüne direk kırmızı ve siyah elbisesi ilişti.Dışarı çıkarken onu giyecekti.Aniden aklına çizdiği anime resmi gelmişti.Onu dün yarım bırakmıştı.Büyük bir hızla yatağından kalktı.Saçları birbirine girmişti.Hızlıca yatağından çıktı ve ayaklarını yere vura vura masasının yanına gitti.Pijamaları ayağının altına giriyordu.Hemen ayıcıklı sandalyesine oturdu ve kızın son kalan yüzünü çizmeye başladı.Bir yandanda şarkı söylüyordu.Yumuşak..Yumuşak bir şey..Ahh Ongaku!!Ayaklarının arasında üşümüş ve tüylerini kabartmış Ongaku dolaşıyordu.Hızlıca kucağına aldı ve ön iki patisinden ayağa kaldırdı.Sessizce "Ohayou!" dedi ve gülümsedi.Kedisi Nae'nin yüzünü yalamaya başlamıştı.Nae gülümseyerek yaağını geriye çekti ve "Bence bu işi daha sonra yapmalıyız Ongaku." diyip gülümsedi.Son olarak çizdiği kızın kahküllerini koydu ve gerildi.Ellerini havaya doğru kaldırdı ve kendini aşırı derecede kastı.Ongaku'yu yere indirerek dlabına doğru gitti.Hemen en dipteki elbisesini çıkarttı.Bütün eşyaları tam olarak asılıydı.Koşarak Yatağına gitti.Evin çatı katında olması Nae'yi rahatlatıyordu.Nae dünkü kıyafetlerini çiğneye çiğneye üstünü giyindi.Son olarak çorabını çekti ve "Tamam.Sıra şu saçlarımda." diye boy aynasının karşısına geçti.Hzılcıa tarağını aldı ve saçlarını taramaya başladı.Gözüne bordo duvarında örümcek ilişti.Tarağı elinden bırakmadan örümceğinin yanına gitti.Bunuyla az kalsın örümceği ezecekti.O kadar yaklaşmıştı.Gülümseyerek "Günaydın küçük dostum.Odamadı hiç bir şeye zarar vermeden dolaşabilirsin.Özellikle Ongaku'ya dokunma tamam mı Akai?" dedi ve tekrar aynasının önüne gitti.Saçlarına hafif bir şekilde kurdeleri bağlamıştı.Yavaşça ynadan biraz geriye çekildi ve bir tur dönüp kendine baktı.Çok güzel olmuştu.Hızlıca odasından çıktı.İkizi ve kuzeni çoktan kahvaltı yapmışlardı.Nae aşağıya inip "Selam Nao.Selam kuzen.Ben dışarı çıkıyorum!" diye bağırdı.Nae'nin kuzeni Yui yüksek bir sesle "Bak sakın geç kalma tamam mı?Ayrıca üstünü kalın giyinseydin." dedi.Nae arkasını hızlıca döndü ve burnundan solurcasına Yui'nin yanına gitti.Başını Yui'nin gözleri görecek şekilde aşağıya eğdi "Bana ne zaman emir vermeye başladın seni küçük cadı." deyip Yui'yi gıdıklamaya başladı.Naomi'de az kalsın gülmekten yere yıkılacaktı.Yui'de öyle.Nae belli bi süre sonra Yui'yi gıdıklamayo kesmiş ve evden çıkmıştı.

Yağan yağmurun altında yavaş yavaş yürümeye başladı.Eteği oldukça kısaydı ve neredeyse geçen her erkek Nae'ye bakıyordu.Nae artık bu duruma sinir olmaya başlamıştı.Zaten asası cebinde duruyordu.Heran çıkartıp büyü savura bilirdi.Yağmur gittikçe hızlanıyordu ve bu Nae'nin daha fazla ıslanmasına needen oluyordu.Tam gözlerini gök yüzüne dikmişken bacağına yapışan bir çocuk fark etti.Ağlıyordu.Nae tam başını aşağıya eyeği zaman onlara doğru gelen üç-dört tane Nae'nin yaşlarında çocuk görmüştü.Küçücük çocuğa mı saldırıyorlardı.Aptallar.Nae kaşlarını çatmıştı.Gözlerini sinirli bir şekilde çocuklara dikmişti.Bacağına yapıcan küçük çocuğuda biraz geriye çekti ve karşısındaki çocuklara doğru yürümeye başladı.Nae elini kaldırarak "Bakın burada kimler varmış.Kendilerini bir şey sanan aptallar.Kendi yaşıtlarıyla uğraşamıyorlar heralde küçük çocuğa salmışlar." dedikten sonra bir kahkaha attı.İşte şimdi bütün siniri çıkıyordu.Çocuklar aptal bir gülümsemeyle Nae'ye bakıp "Oo beyler küçük hanımı görüyor musunuz?Bize artislik taslıyor." dedikten sonra hepsinde bir kahkaha çıktı.Nae'nin iyice sinirleri bozulmuştu.Şimdi bunları dövme vakti gelmişti.Ama bunlarla uğraşacak vakti yoktu.Parmağını uynatarak "Bana bakın.Bu çocuğa bir daha karıştığını görmeyim sizi aptal bulanıklar." diyip elleriyle çocukları ittirdi ve hızlıca yürümeye başladı.Adımları gittikçe yavaşlıyordu.Sonunda durmuştu.Gözüne çarpan bir tabela gördü.Üstünde "Balyumruk Şekerci Dükkanı" yazıyordu.Nae sinirli bir şekilde büyük tahta kapıyı ittirmişti.İçerisi tıklım tıklım doluydu.En köşedeki pek fazla görünmeyen masaya geçti.Zaten oturacak başka bir yerde yoktu.Hızlıca yanına gelen hafif şişman ve kısa boylu yaşlı kaıdn gülümseyerek Nae'ye "Buyrun küçük hanım.Ne istemiştiniz?" Nae kadına bakarak "Böğürtlen ve nane şekeri alabilir miyim?" dedi.O kadını görünce bütün siniri yatışmıştı.Kadın gülümseyerek başını öne eğdi ve kasaya doğru ilerlemeye başladı.

Veela xD


Gün yeni ağarmış güneş yeni bir güne merhaba demişti.Eva yatağından huzursuzca kalkıp pembe pofuduk terliklerini giydi.Yüzü şiş ve asıktı.Herhalde sabahın bu saatinde kalkmak onu sinirlendirmişti.Terliklerini sürüye sürüye banyoya girerken kapının yanında asılı olan nota gözü takıldı.Beyaz bir kağıda mavi bir kalemle yazılmış küçük bir not parçasıydı anlaşılan bu.Banyoya girip yüzünü yıkamaktan vazgeçip notun bulunduğu kapıya doğru yöneldi.

Yarın saat 8.00'de üç süpürgede buluşalım.Seni çok özledim.





Kağıdı eline alıp uzun bir süre ona baktı.Demek Charlie yaşıyordu demek hala ölmemişti.Ve Eva'nın bundan haberi yoktu.Acaba ne kadardır saklanıyordu? Ne kadar kaçmıştı?!? Ne zaman yakalanmıştı? Ve yine ne zaman kaçmıştı?!?Kafası aldığı bu notla karman çurman olurken hala elinde tuttuğu kağıdı buruşturup yere attı.Yüzünü buruşturup tekrar kağıda baktı.Pembe terliklerini sürüyerek değiştirdiği yola yani banyoya girdi.Aynaya bakmaksızın elini yüzünü yıkadı.Yanında duran mavi havluya yüzünü silip başını kaldırdı.Aynada ne görüyordu? Kesinlikle sinirli bir yüz.Mavi gözlerin içine birkaç yaş damlası birikmiş.Söylenecek bir sözde hemen aşağı kayabilirler.Dalgalı saçlar sanki ruh halini yansıtıyor.Ama aynada görünmeyen bir şey var ; Acıyan ve birine karşı kesinlikle nefret eden bir kalp...Aynaya düşmanca bir bakış atıp terliklerini sürtmeden banyodan çıktı.

Bugün yapmak istediği tek şey o lanet olası Charlie'yi bulup öldürmekti.Sinirli olduğunu belli eden adımlarla dolabının önüne geçti.Dolabın yer yer çatlamış olan ve gayet eski görünen kapakları çarparak açtı.Kıyafetlerin bulunduğu rafların önüne doğru eğildi.Bir kotu yırtıcakmış gibi aldı ve hemen onun üzerinde duran siyah t-shirt'ü..Kapağın kapaklarını kıracakmış gibi tekrar kapattı.Aceleyle üzerini giydi.Ayakkabılarınıda giyip odadan çıkarken aklında gelen soruyla yer bir oldu.

Eva Charlie'nin öldüğünü tahmin etmeye başlar başlamaz kaldığı yeri değiştirmişti.İzini kaybettirip şuan ki oturduğu yere taşınmıştı.Kaldığı eve oldukça küçük ve sıradan bir evdi.Kapıdan girilince hemen yanda evin boyutlarına uygun bir banyo.Onun yanında yine küçük bir salon onunda karşısında küçük ama işini gören bir mutfak.Charlie evini nasıl bulmuştu? Eğer o bulduysa izini kaybettiremediği ortaya gün ışığı gibi çıkıyordu.Belkide peşinde adamlar bile vardı ama Eva koca bir salak gibi bunun farkına varmamıştı.

Nereye gideğini bilmeden çıktığı yolda tedirginlik içinde yürümeye başladı.Mavi gözleri Charlie'yi kaybettiğini düşündüğü ilk günkü gibi olmuştu.Narin ellerini saçlarına doğru götürdü hafif bir çekidüzen vermeye çalıştı. Ne kadar başarılı olduğunu bilmeden yürümeye devam etti. Yarın saat 8.00' de üç süpürgede.Üç süpürge bir kaçak için fazla basit değil miydi? Belkide artık Char kaçmıyordu. Tabiki Eva'nın bunlardan haberi yoktu ki. Sabah yerini öğlene bırakırken Eva Çatlak Kazan'daydı.Öğlen yerini akşama bırakırken ise çaresizce evde.

Pembe pijamalarını giymiş yatağına uzanmış küçük evini ışıklarını kapatmıştı. Bu akşam bir Muggle'ı çekmek yapmak istediği son şey olurdu herhalde. Yatağına uzanmış mavi gözlerini kapatmıştı. Düşünceli gözler kapalıydılar şimdi. Yarın sabahı nasıl getireceğini düşünüyor bir cevaba varamıyor, boğuluyor , çareyi iri gözyaşlarını zorla tutmakta buluyordu.

-Eva sen aptalsın... Dedi kendini uykunun o sıcak kollarına bırakırken.Ertesi sabah saat 7.00'de programlanmış gibi kalktı. Char'ın onu en tatlı bulduğunu söylediği bir elbiseyi geçirken ne kaybedeceğini anlasın diyordu.Bu sefer ondan kesinlikle ayrılacaktı. Bu kadar acı çektirmeye hakkı yoktu.Tam vaktinde üç süpürgeye gitti.

Korkuyordu nasıl davranacağından korkuyordu.Kapıyı hafifçe araladı.Derin bir nefes çekerek içeriye girdi. İşte oradaydı sarı saçları, mavi gözleri ve elinde Eva'nın sevdiği bir demet kırmızı gülle... Onu bir demet çiçekle mi kandıracağını sanıyordu? Yoo Char bu kadar aptal olamazdı. Gözleri duygusuz, soğuk adımlarla masaya yürüdü.

-Ahh ne var Char?!? Ölmediğini söylemeye mi geldin?!? Yokluğuna alışmıştım... Dertsiz, tasasız, tek kelimeyle mükemmel günlerdi Charlie?!? Fazla zamanım yok... Sen ne söyleyeceksen çabuk söyle!!!

Bu cümlelerin hepsini onun canını acıtmak için söylüyordu.Gerçi onun canını acıttığı kadar hiçbir şey ona acı veremezdi.Char duydukları karşısında afallamış gibiydi. Birkaç saniye Eva'nın yüzüne baktı. Eva gözlerini lanet olası Char'dan kaçırarak başka yöne çevirdi.

- Birşey bilmiyorsun Eva. Hemde hiçbir şey.

Hadi yaa gerçekten mi? Demek ki onu habersiz bıraktığının farkındaydı. Ona gerçekten neden kızdığının farkında değil miydi? Yoksa hiçbir şeyi bilmiormuş numarası mı yapıyordu? Her ikisinde biriydi işte. Ama Char bunu savunma olarak kullanıyordu.Eva'da birkaç saniye onun suratına baktı. Ama soğuk ve öfkeli bir şekilde.

- Sahi mi? Sana neden kızgın olduğu mu azıcıkta olsa düşünsene Char? Ya da dur dur sen zahmet etme ben söyleyeyim Haber verme gereği bile duymadığn için!!! Yeterince açık mı? 1 Yıl tam 1 yıl senin öldüğünü düşünerek geçirdim Char... Merak ediorum hiç düşündün mü? Eva nasıldır? Zorda olsa bir haber yollasam? Ama sen düşünmezsin.. Sen kendinden başka kimseyi düşünmezsin... Sen... Sen bencilin tekisin..!

Gözlerinde birkaç yaş damlası birikmişti yine... Zorla sandalyeye tutundu bir an bayılacak gibi olmuştu. Bunları söylemek ona bile acı veriyordu. Ama Char sanki dünya onun etrafında dönüyormuş gibi davranıyordu. Char şaşırmıştı gerçekten nedeni bilmiyordu demek ki..

-Bbeen haber vermeye çalışttımm Evaaa amaa sanaa ulaşaamadım...Seen taşınnmıştın...

Mavi gözlerini yere dikerek konuşuyordu şimdi belli ki Eva'nın yüzüne bile bakmaya cesaret edemiyordu. Gerçekten mi üzülmüş müydü? Acı mı çekiyordu? Dünya tersine bile dönse asla..!

-D-ddün onu notu bıırakırken nasıl buldun Char?!?

Char yere diktiği gözlerini kaldırarak konuşmaya başladı.Cevabından emin gibiydi.

-Seni yaklaşık 3 ay önce Çatlak Kazan'da görmüşler.Tam 3 ay izini sürdüm Lil... Eva'yı yumuşatmaya çalıştığı zamanlar hep böyle söylerdi zaten..
-Ama sen çok tedbirli davranıyordun. Yakalamak, konuşmak çok zordu.

Eva'da gözlerini doğrudan onun gözlerine dikti.

- 1 yıl acı çekmişken 3 ay nedir ki Char?

Gözyaşlarını tutamayarak ağlamaya başladı. Char sandalyesinden kalkmış yanına gelmişti.Kolunu onun omzuna atmıştı ki Eva bir yılan misali tıslayarak bağırdı:" Dokunma bana!! Seni istemiyorum!!"

Char geriye çekilirken mahçup bir şekilde konuştu:"Otur lütfen..!" Eva...

Cevap vermeksizin oturdu.Kendisini iyi hissetmiyordu.Ama Char tam gücünü toplamışken konuşmak istiyordu:" Bak Eva sözümü kesmeden dinle. Sonra istersen git..! Arandığımı duydun değil mi? Ahh o lanet olası Tom'u ben öldürmedim. Ama kim inanır ki? Birkaç Ölüm Yiyen peşime takıldı gördükleri yerde beni öldürmek istediklerinden emindim. Biliyorsun onun en sıkı destekçisiydi. Gerçi öldürmek isterdin o ayrı mesele. Öldürülüşüne tanık oldum ahh o Johhn onu öldürdü. Bir düelloda..! Kazaydı... Ben ve Matt onların ikisine lanet gönderirken bizden seken lanet Tom'u vurdu. Laneti kimin gönderdiğini anlıyorsun değil mi? İşte öyle beni yakaladılarda duydunmuşsundur.Ama kaçtım o kaçıştan sonra 1 yıl. Beni kimse bulamayınca öldürdük süsü verdiler. Böylece konu kapandı."
Sustu... Eva cevaptan tatmin olmuş gibiydi.

-Ahh bu çiçekler senin için.. .Ben seni hala seviyorum.Eğer sende seviyorsan barışalım eğer bitti diyorsan sen bilirsin.

Eva sandalyesinde hızlıca kalkıp gidiyormuş görüntüsü vererek Char'ın karşısına geçti.Char başı eğik olduğundan görmüyordu.
-Heyyy dedi zorla gülümsereken :" Yoksa sen beni mi sevmiyorsun?"

Char şaşırmış ama ayağa kalkmıştı.Eva'nın açık kollarını kendi boynuna sarıp konuştu:" Böyle bir şey imkansız..!"

Her nekadar bir süre daha inkar edecek olsada mavi gözler uzun zamandır böylesine içten gülüyordu.

Animagus

Tom sabah erkenden kalkmıştı.İlk kez derse girecekti bu yüzden de oldukça heyecanlıydı.Kahvaltısını yaptıktan sonra derse gireceği ,gniş bir odaya benzeyen sınıfa geçti.Eski ahşap sıralardan birine geçerek rahatlamaya çalıştı.Elini pelerinine attı ve anka teleğinden yapılmış asasını aldı.Durdu ve düşündü.Küçüken hep gitmek istediği şimdi derse giriyordu.Çok güzel ama aynı zamanda heyecan vericiydi. Biçim değiştirme dersindeydi..Ama hissettiği sadece heyecan değildi.Mutluluk da vardı.Hem de çok.Kitaplarını ve tüy kalemini çantasından çıkarark masanın üzerine koydu.Artık derse hazırdı.O sırada çevik bir hareketle kapı açıldı.Zeki görünümlü bir adam sınıfa doğru yöneldi.İçerden gürültüler geliyordu.Kendi kendine
'Günaydın çocuklar.'
'Günaydın profösör'
'Evet çocuklar.Kısaca kendimi tanıtim.Ben yeni biçim değiştirme öğretmeniniz .Bu yıll ve önümüzdeki yıllarda bir sorun olmadığı sürece dersleri hep beraber işleyecez.Derste istediğim davranışları da kısaca sıralayım ve hemen derse geçelim.
1-Dersimde laubalilik istemiyorum.
2-Derste soru sorabilirsiniz.Ama sorduğunuz sorular dersi kaynatma amaçlı sorular olmamalı.
3-Ödevleri zamanında istiyorum.
Şimdilik bunları bilmeniz sizin için yeterli.Anlaşıldı mı çocuklar?
'Evet prof'
'Güzel.Buna sevindim.O zaman vakit kaybetmeden derse geçelim.Zaten yeterince vakit kaybettik

Prof kuralları söyledikten sonra ders işlemeye başladı.
'Evet çocuklar.İlk konumuz Animaguslar.Çoğunuz Animagus nedir biliyorsunuzdur.Ama ben siz bilmiyormuşsunuz kabul edip yeniden anlatacam.Aniöagus bir büyücü yeteneğidir.Bu yeteneğe sahip kişiler istedikleri bir hayvana dönüşebilirler.Unutmayın sadece bir hayvan.Bir büyücünün animagus formuna dönüşmesi kolay değildir.Yeteneğin dışında iyi bir sihir bilgisi de ister.Animagusluğun yanlış kullanımını önlemek için Sihir Bakanlığı bu yeteneğe sahip kişileri kayıt altına alır.Animgular hayvan formundayken büyü yapamazlar.Ve önemli bir bilgi daha.Animagusla kurt adam arasında çok ufak gibi görünen fakat çok büyük bir fark vardır.Animaguslar bir hayvana istediği zaman dönüşürken kurtadamların böyle bir ikanı yoktur.İstemdışı değişim yaparlar.Ayrıca bir büyücü animagusken yaptıklarını hatırlar ama kurt adamken yaptıklarını hatırlayamaz.


Evett.Ders bitti.İlk günden sizi fazla sıkmak istemiyorum.Ödev olarak sizden animagus hakkında daha ayrıntılı bilgi ve kayıtlı 7 animagusun kimler olduğu hakkında bir parşomen dolusu bilgi.
Kendinize iyi bakın.Sihirli günler.dedi.Tom bu söylenenlerin hepsini parşomenine dikkatlice not ettikten sonra ağır çantasını da alarak Ametislerin bulunduğu ortal salona doğru yöneldi.

Görücü

rp:başka bir sitede yaptığım ders rpsi

Sabahın odasına vurduğu ilk ışıklarla uyanan Lily hızlıca yatağından kalktı.Bugün bambaşka bir gündü.Her yer aydınlık,güneşli ve sessizdi..Hogwarts'ta uzun zamandır böyle bir gün görünmememişti nerdeyse..Saatine baktı , dersinin başlamasına çok az kalmıştı.Hemen banyoyoa girdi ve tüm hazırlıklarını hallettikten sonra Hogwarts Koridorlarında yürümeye başladı..Bütün karşılaştığı öğrencilerin yüzüne gülüyor ve 'selam' veriyordu.İşte kendi dersliğinin olduğu sınıfa varmıştı.Kapıyı hızla açıp içeriye girdi ve konuşmaya başladı,

" Evet arkadaşlar günaydın.. Ben Sihirli Yaratıkların Bakımı Profösörünüzüm,adım Angel Lily Ann Black.. "

deyip masasına geçti.Sıra sıra hepsiyle tanışmak istiyordu.Hatta bu ilk derslerinde konu bile işlemeyecekti.Masasından kalktı ve konuşmasına devam etti,

" Sizlerle tanışmayı isterim,öncelikle size bugün yapacaklarımız hakkında bilgi veriyim.. "

Bütün sınıf sessizleşmiş ,onu dinlyordu.Lily buna sevinmişti.Konuşmayı ve öğrencilerine bir şeyler öğretmeye her zaman bayılmıştı.Bu Hogwarts'ta ilk yılıydı.Gerçekten heyecan yapmamalı ve konuşmasına devam etmeliydi.Sınıfta geziniyor bir yandanda öğrencilerini süzüyordu.Tahtanın önüne geçti ve konuşmasına şöyle devam etti,

" Öncelikle sizlerle tanışacağız,herkes sırayla kalkıp ismini ,soyisimin ve binasını söyleyecek.. "

Bunun üzerine sınıftaki herkes sırayla kalkıp kendini tanıttı.Lily hepsinin ismini aklında tutamasa bile hespini çok sevmişti.Tanışma faslı bittikten sonra kapıya doğru ilerledi ve sınıfa son kez bakıp konuştu,

" Evet bugünkü dersimiz bu kadar sizden tek istediğim bir dahaki derse herkes kendine bir tane Sihirli Yaratık seçip onunla ilgili bilgi getirsin.. "

Kapıyı kapatıp sınıftan çıktı..İlk dersi tam umduğu gibi hoş ve eğlenceli geçmişti..Şimdi yapacağı tek şey bahçeye çıkıp doğayla iç içe olmaktı.

teşekkürler:D:D:D(rp gferçekten aceleye geldi:D:D:D)

güvenini boşa çıkarmicam:D:D:D